Eftir hverju var farið við val á uppsögnum starfsfólks við LÍ?

Uppsagnirnar hjá Landsbankanum virðast hafa komið fólki í opna skjöldu. Starfsfólkið varð greinilega fyrir áfalli við yfirtökuna og svo uppsagnirnar.

Ég spyr.....hvaða aðferð var notuð til að segja upp fólki?

Og.....hvaða forsendur réðu vali á starfsfólki til uppsagnar? Starfsaldur? Viðfangsefni? Kennitala? Laun?

Við hvaða mat var ákvörðunin um að segja 550 starfsfólki upp vinnunni, var stuðst við?

 

Er BHM orðið stéttarfélag þeirra einstaklinga sem urðu eftir?

Bankamenn í tilfinningarússi

Athugasemdir

[Einar Örn Einarsson, 10.10.2008 kl. 22:01]

Mikið finn ég til með því fólki sem missti vinnuna þarna.

[Guðmundur Björn, 12.10.2008 kl. 10:12]

Það var auðvitað deginum ljósara að hluta- og verðbréfasviðið myndi hverfa nánast í allri sinni mynd, enda ekki margir einstaklingar að fara að kaupa hlutabréf á næstu árum.  Sama á við um einkabankasviðið, en það er fyrir reikningseigendur sem eiga 100+ millur inn í bankanum.  Veit að 60% hugbúnaðardeildar var sagt upp. Kaupþing var þegar byrjað að fækka fólki í bakvinnslu verðbréfasviðs fyrir um mánuði síðan, vegna verkefnaleysis.

Síðan gengur sú saga að úllen dúllen doff aðferðafræðin hafi verið notuð á mjög marga.  Nöfn hafa verið lesin upp og sagt "úti" eða "inni". En ætli starfsaldur hafi ekki mikið að segja og auðvitað mikilvægi sviðsins/deildarinnar. 

Það þarf ennþá að þrífa þrátt fyrir allt saman, þannig að undarlegt væri ef að hreingernigarfólkinu yrði sagt upp.  

Eitt er þó ljóst, að í dag er ekki KÚL að vera starfsmaður banka og á næstu árum munum við ekki sjá mikið um stífbónaða jakkaklædda "sér-fræðinga" og "ráðgjafa" skælbrosandi, labba niður Laugarveginn eftir að hafa snædd hádegisverð á Argentína Steikhús.